Laatste dag en naar huis

Zaterdag 11 juni(zondag 12 juni)

Lekker ontbijt in het Clarion Inn. Van de receptie kregen we wat tips wat betreft parkeren etc. in Seattle. Het is ongeveer 20 minuten rijden naar de stad. We parkeren onze auto in de parkeergarage onder de Fish market, je betaalt hier de eerste 4 uur 3$ per uur maar na 4 uur zit je aan een dagtarief vast van ik dacht 30$.

Het was erg druk op de markt, er is ook een gedeelte vismarkt, deze staat bekend om het gooien van vis door de marktkooplieden. Ik denk dat wij hier iets te nuchter voor zijn. Er staat een mannetje voor de kraam en een achter de kraam, iemand koopt een vis en de man voor de kraam gooit hem naar de man achter de kraam die hem verpakt en verkoopt, dat was het… 😉 we hadden het dan ook snel gezien

Na de markt liepen we in een kwartiertje naar de Space Needle, het was wisselend bewolkt op het moment dat we bij de Needle waren was het zonnig met blauwe lucht, mooi foto momentje. Er is een klein parkje en kleine kermis om de Needle heen.

Naast de Needle zit een mooi museum, het EMP(experience music project)gewijd aan Science fiction en popmuziek, de buitenkant ziet er dan ook bijzonder uit.

Het viel ons al de hele vakantie op dat er in deze omgeving veel Aziaten zijn, het schijnt dat er in Seattle een grote Chinese gemeenschap is. Op deze foto een Chinees protest voor een totempaal die je ook veel in de stad en deze omgeving ziet.

Vanaf de Space needle liepen we in een half uur naar Pioneer square, een leuk pleintje in het historisch district. Het is hier niet plat zoals bij ons maar behoorlijk geaccidenteerd. Lopend zie je toch het best alle facetten van een stad.

Weer terug naar de auto, we hebben al zoveel steden gezien en eerlijk gezegd hadden we liever een extra dagje Jasper gehad dan een stadsbezoek, aan de andere kant, als je ergens aankomt moet je het wel even hebben gezien 😉 We zijn erachter dat we niet zulke stadsmensen zijn of ze moeten echt bijzonder zijn.

We zijn nog naar Kerrypark(211 W Highland dr) gereden, hier heb je een mooi uitzicht over de stad, vooral s’avonds moet dat heel mooi zijn met alle lichtjes. Helaas was het net bewolkt anders zou je ook Mount Rainier nog kunnen zien. Kerry park is niet echt een park, het is een uitzichtpunt in een mooie woonwijk.

Onze laatste stop een volgende toeristische trekpleister, de troll. De Troll (3405 Troll Avenue North)  is een kolossaal standbeeld onder het noordelijke uiteinde van de George Washington Memorial bridge (ook wel bekend als de Aurora bridge) In de linkerhand omklemd de troll een echte Beetle (volkswagen). Het beeld werd gemaakt door vier lokale kunstenaars. De troll is 5,5 m hoog en weegt 6000 kg. het is gemaakt van stalen wapening, draad en beton. Het was er best druk, iedereen wilde op de foto met de trol of klom erop. Nu gaan wij natuurlijk zelf ook naar de bekende plekjes dus horen ook wij bij de kudde  😉  Ik vond het stukje onder de brug  wel fotogeniek.

Hierna hadden we de stad wel gezien, we zijn nog even naar de Walmart gegaan voor wat hebbedingetjes, de auto vast volgetankt en weer heerlijk gaan eten bij Olive garden 🙂

Zondag vlogen we rond 2 uur naar huis, eerst heerlijk ontbeten. Ze hebben hier een wafel apparaat waar je zelf wafels mee kan maken, hier kan je heerlijke aardbeien op doen, en juist op de laatste dag gaat het mis, de wafels met aardbeien over mijn reisbroek en deze zit zo lekker in het vliegtuig, ik heb hem daar speciaal voor gekocht! Toch maar even gewassen en in de droger. Op de gang van onze kamer hoorde ik muziek en gezang, nieuwsgierig toch even gaan kijken, het was een kerkdienst van het hotel, een man met gitaar stond voorin, mensen stonden vrolijk te dansen en zingen, dan is het toch een feestje om naar de kerk te gaan! Een schril contrast met de shooting vannacht in Orlando hetgeen het nieuws vandaag beheerst.

De auto was snel ingeleverd op Seattle airport, de vlucht ging voorspoedig, alleen een klein uurtje vertraging in Frankfurt ivm een onweersbui. De regen die we in Canada hadden verwacht kregen we terug in Nederland, prima! 🙂

We hebben weer een prachtige reis achter de rug, en wat hebben we het getroffen met het weer, ik zou haast niet meer terug durven omdat het in dit gebied na mijn idee haast niet beter zou kunnen . We hebben genoten van de prachtige natuur, 16 beren gezien en het kamperen is ons wederom heel goed bevallen. We kijken uit naar ons volgende tripje in November naar ons oude vertrouwde Zuid Westen 🙂 http://www.usnov2016.blogspot.nl/

 

Shoppen over de grens @USA, bye Canada

Vrijdag 10 juni

We zijn vanochtend gaan ontbijten bij Denny’s, verbonden met het hotel, je loopt zo binnendoor de Denny’s in. Ik had heerlijke Blueberrypancakes, 2 pannekoekjes met blauwe besjes en slagroom, daarbij nog Hashbrowns(geschaafde aardappeltjes) bacon en scrambled eggs! Michel ging voor iets minder 😉 We hadden alle tijd, het enige op de planning was de oulet in Tulalip onderweg naar Seattle. We reden binnendoor naar de grens, leuke route.  We passeerden de grens met Amerika, we hebben een heel mooi tripje Canada achter de rug. Douane ging snel en weer terug in the US of A!

We hebben leuk geshopt, de auto hebben we geparkeerd op een veteranen parkeerplek, veteranen pasje op het dashboard, done 🙂 . De Amerikanen hebben wel speciale privileges voor hun veteranen 😉

Hierna zijn we doorgereden naar Federal way naar ons hotel voor de laatste 2 nachten, Federal way ligt tussen het vliegveld en Seattle centrum dus een prima uitvalsbasis. We zijn gaan eten bij de Outback, lekker ahi tuna en de outback special, steak. Morgen gaan we Seattle eens bekijken.

Naar huis

Het zit er weer op. Vanmiddag vliegen we naar huis, aankomst maandag. Verslag van de laatste 2 dagen volgt nog

Beren op de weg enVancouver golf

donderdag 9 juni,

Het was de hele nacht droog gebleven dus we konden de tent droog opruimen. Ons laatste nachtje in de tent is ons goed bevallen, we zullen het kamperen missen. In het toilet gebouw begon een Engelse vrouw over de Brexit waar heel Engeland zich al druk over maak. Een heel gesprek met alle voors en tegens, zij was voor maar in haar leeftijdsklasse zijn 7 van de 10 tegen, wat volgens haar weer onterecht was omdat deze mensen om de verkeerde reden tegen stemmen, duurde allemaal weer veel te lang!

We hoefden vandaag niet zover te rijden. Pas om 10 uur reden we terug naar het stadje om koffie en (gezonde)muffins te halen. In Whistler miezerde het weer in tegenstelling tot de camping, we hadden dus de goede campingplek gekozen! Op de terug weg toch nog even bij de Berenweg(Callaghan valley road, weg naar Olympisch dorp) gekeken en ja hoor al snel raak, dit keer een zwarte en kastanje bruine beer(# 15 en 16), zo mooi om te zien, ze staken de weg over en gingen aan de andere kant weer verder met gras en bloemen eten.

Bruine beer laat zich even zien 🙂

Ze klimmen er zo makkelijk over

 

Ook nog een hertje op de berenweg 🙂

Door het enthousiasme over de beren vergat ik de Brandywine falls, helaas. Wel maakten we een stop bij de Shannon falls, dit was zo toeristisch, je kon er zelfs met een kabelbaan over, wij vonden dit maar niets.

Leuk autootje onderweg bij Hortons

 

Verder over de Sea to sky highway, mooie weg weer, richting Vancouver, ik had me niet goed ingelezen over deze stad maar bij binnenkomst kwam de drukte al op ons af, waarschijnlijk zijn er wel mooie plekjes maar wij gingen snel de stad uit. Er is hier een heel groot stadspark, Stanly park, je kan er omheen wandelen met uitzicht op de baai, dit is een rondje van 10 km. Ook zijn er in Stanly park tennisbanen en een Pitch & Put 18 holes golfbaan.  We hebben al een tijdje niet gegolfd en het leek ons wel leuk dat hier te doen. Het is een 18 holes par 3 baan, we zijn hier bijna 2 uur bezig geweest, best leuk weer!

Golf in Stanly park Vancouver

 

Canada Goose@Stanly park Vancouver

Hierna moesten we nog een uur rijden naar ons hotel in Abbotsford. Een mooi hotel, Sandman, ligt vlakbij de snelweg waar je geen last van hebt, het is pas 6 maanden open. We zijn aan de andere kant van de snelweg in de mall sushi gaan eten, was heerlijk, nog even wat winkels gekeken en weer terug naar het hotel. Voor de laatste 2 dagen hebben we een hotel bij Federal way geboekt, tussen de stad en het vliegveld, morgen doen we de outlet bij Everett aan en zaterdag willen we Seattle bezoeken, er zijn volgens mij allerlei muziekfestivals, de hotelprijzen waren hoog en een aantal hotels zelfs volgeboekt, ik hoop niet dat het al te druk is en dat we rustig Seattle kunnen bezoeken.

 

Olympic bears

Woensdag 8juni,

Na een heerlijk nachtje in het hotel gingen we weer op pad, eerst koffie gehaald bij Tim Hortons, is een stuk goedkoper dan Starbucks en misschien wel lekkerder, voor een koffie en een dream latte karamel ben je zo’n 3,50 euro kwijt, medium bekers.

Het was nog best warm en een beetje bewolkt, weer een mooie weg om te rijden. In Lillouet hebben we wat info gevraagd over de route, Ze vertelden dat er bij de oude brug een Osprey nest is en dat daar Marmotten zitten. Dat moeten we natuurlijk even bekijken.

Na Lillouet begon de scenic route, we gingen een bergpas over en daar begon het te regenen. Het blijft een mooie weg maar met mooi weer is het toch mooier neem ik aan, ik dommelde dan ook een beetje weg. We wilden nog stoppen bij Joffres provincial park maar daar regende het goed door dus reden we maar verder. Vlak voor Whistler was een campground, River side resort, ze vroegen hier 60 dollar voor een plekje met auto, dat vonden we wel veel om in de regen te staan, ze hadden ook nog plekjes zonder auto voor 40 dollar, dan moet je de auto op de parkeerplaats laten, maar al onze spullen zitten in de auto dus dat vonden we niets. Ik wist dat er nog een campground was, Whistler RV park & campground, 10 km onder Whistler, daar zijn we naar toe gereden en hadden we een mooi plekje voor 30 dollar met auto naast de tent, ze hadden zelfs wifi, we stonden vlakbij de nieuwe verwarmde toiletten/douches en het  was hier nog droog ook!

Nadat we de tent hadden opgezet zijn we naar het Olympische dorp gereden waar in 2010 de Olympische winterspelen werden gehouden, er staan nog wat overblijfselen van de spelen zoals de springschans, ze zijn hier nu druk bezig om een recratie gebied te maken met name op wintersport gebied denk ik. Op deze weg zou je ook regelmatig beren kunnen zien, wij zagen er geen, wel was er weer een mooie waterval, de Alexander falls.

We zijn gaan eten bij Rosie’s pizza en pasta, we hebben heerlijk gegeten met een lekker biertje en Margarita, een aanrader. Toen we weer richting Whistler reden begon het te miezeren terwijl het op de camping droog was, toch een goede keuze deze camping.

Het was inmiddels half 8 en we besloten nog een keer de weg naar het Olympisch park te rijden, het was toch vlak bij de camping. Deze keer hadden we wel beet, in het begin een beer, wat foto;s gemaakt en gekeken, zo leuk. Even later weer een 🙂 de weg is 8 km. Aan het eind reden we weer terug en zagen we nog een beer, dat was dan #14, deze was wel een beetje agressief, ik had het raam open en hij deed een schijnaanval, Michel gaf even extra gas, toen hield hij zich weer rustig en ging verder met gras eten.

Het zijn allemaal verschillende beren ook al lijken ze op elkaar, wel allemaal donker.

We zijn terug gereden naar de camping waar zelfs de zon een beetje door kwam, in het tentje mijn verslag van de vorige dag gemaakt en gaan slapen, het was hier zo donker en stil, heerlijk geslapen.

Watervallen

Dinsdag 7 juni,

We hadden een rare nacht, eerst kon ik de tent niet meer vinden. Daarna kon ik niet slapen, in de souvenirs winkeltjes hadden ze allemaal shirtjes met opdrukken zoals Canadian take out, dan pakt een beer een toerist uit een tent, of tent campers are bears sandwiches, buy bearspray. Ik moest hier steeds aan denken, ook hoorde ik geritsel, later bleek Michel dat te zijn, daarbij moest ik al de hele tijd plassen en durfde niet alleen. Om 3 uur werd Michel even wakker en zijn we samen gaan plassen, ik ook in de heren wc, de dames zitten aan de achterkant 😮 Hierna ben ik even weggedommeld en kon Michel niet meer slapen. Om 6 uur is hij er uit gegaan en om half 8 vertrokken we van de camping, eerst in het dorp even koffie gehaald bij Tim Hortons en op weg naar onze volgende bestemming. Het was bewolkt toen we vertrokken maar het klaarde steeds meer op. Onderweg zijn ze met de weg bezig dat gaf wat vertraging. We zagen een paar mooie herten langs de snelweg, even later zagen we beer #10, dood langs de weg, we denken aangereden door een vrachtwagen, het was nog een jonge beer, een heel mooi beertje, zo zielig, een kraai zat in hem te pikken, that’s nature 😦

We zijn even gestopt bij Mount Robson, de hoogste berg in de Canadian Rockies met 3954 meter. Er was nog een stel aan het fotograferen uit Florida, gelijk een praatje, dat heb je met Amerikanen, hij liet gelijk een paar mooie foto’s zien die hij had gemaakt. Canadezen zijn wat stugger, minder enthousiast dan Amerikanen.

Ons doel was Wells grey provincial park, we waren er om 11 uur, even bij het visitorscenter binnegewipt voor een kaart van het park en het park in, na zo’n 10 km kwamen we bij de Spahats falls, we moesten 5 minuutjes lopen om bij de waterval te komen, een mooie waterval die 75 meter loodrecht naar beneden vallen, erg mooi.

Volgende stop was Green mountain viewing tower, we moesten over een 4 km lange dirtroad, opeens zien we een beer op de weg staan, hij schrok van ons en rende snel het bos in, dat was #11. Het uitzicht op de toren vond ik een beetje tegenvallen.

Een aantal km verder waren de Dawson falls, ook wel little Niagara falls, ook weer heel mooi, we liepen 10 minuten door het bos, waar je werd lek geprikt door de muggen, aan het eind kom je dicht bij de waterval, wat een kracht heeft het water toch!

De laatste waterval was de Helmcken fall, de mooiste van de drie, hij valt 141 meter naar beneden in een soort kom. We kwamen hier een ouder stel uit Edam tegen, Michel raakte met hen aan de praat, zeker een half uur, bij de Spahats fall had ik al even staan praten met een jong stel uit Nederland. Er waren hier veel Nederlanders.

We zijn nog doorgereden over een stukje dirtroad naar Baileys chute, een mooie omgeving maar geen bijzonder dingen meer gezien.

We zijn het park uitgereden en hebben een ijsje genomen bij DQ, het was inmiddels 35 graden geworden. Vanaf morgen zal het weer minder worden. Daarna de laatste 90 minuten doorgereden naar Kamloops waar we een Holiday inn hadden geboekt, heerlijk weer even in een gewoon bed en eigen badkamer, we vinden de tent heel leuk en avontuurlijk maar zo af en toe een hotel tussendoor is wel lekker. Morgen rijden we door naar Whistler, onze laatste kampeerdag, daarna een dagje Vancouver en zondag vliegen we via Seattle weer terug naar huis.

 

Path of the Glacier

Het bleef gister nog lang warm, ik heb zelfs zonder maillot heerlijk geslapen! Vanochtend rustig aan gedaan, de laatste eitjes gebakken voor ontbijt. Om 10 uur gingen we koffie halen bij Tim Hortons, boodschappen gedaan en nog even naar het visitors center. Het visitors center ligt in een stadsparkje, er is hier free wifi, je ziet veel mensen met tablet of laptop in het park zitten even op de wifi, een gezellig parkje, veel jongelui.

Om 11 uur reden we naarMount Edith cavel, we moesten weer een stukje over de 93A, bij de afslag naar Mount cavel zagen we beer #6, een heel mooie, van achter bijna zwart, in het midden blond en zijn kop bruin, ook dit keer konden we weer mooie foto’s maken, een vrouw in een andere auto riep naar mij, Stay in your car!! maar ik bleef in de buurt van de auto zodat ik er zo in kon springen mocht de beer agressief worden.

We gingen flink omhoog naar Mount cavel, we wilden hier de path of the glacier lopen, een korte trail die wel 70 meter stijgt, een korte klim dus. Boven zie je een gletsjer in de vorm van een engel, de vleugel is 30 meter dik ijs. Wat is het hier mooi, er is ook een trail naar beneden naar een meertje met ijsschotsen onder de gletsjer, deze was echter afgesloten ivm lawinegevaar en vallende stenen, ik ben wel een stuk het pad opgelopen, het meertje was nog bevroren. Michel zei dat ik niet het pad op moest gaan, we waren er 5 minuten toen we een knal op de berg hoorden, er liet een stuk steen los, we zagen het helemaal naar beneden vallen en knallen. Een steen van wel een m3, steeds hoorden we de berg kraken en viel er weer wat naar beneden, ik ben het pad ook maar afgegaan,nu snap je ook waarom ze het afsluiten. Ik ging een stukje filmen met mijn camera opeens hoorden we weer gekraak en een grote pats, er brak een stuk van de vleugel van de gletsjer af, de waterval eronder ging opeens heel hard stromen, wat een geluk dat ik net aan het filmen was. Michel zou hier wel een hele dag kunnen zitten, zo’n mooie omgeving en dat kraken van die berg, heel spectaculair! Toen we weer terug liepen naar de auto sprak een Canadees ons aan, hij kwam uit Ottawa, hij vertelde dat Nederland elk jaar 70.000 tulpen naar Ottawa stuurt als bedankje voor de bevrijding in  WO2. Hij vroeg of we het loslaten van de gletsjer hadden gezien, What a gift! Hij vertelde dat er 20 jaar terug een heel blauw meer onder de gletsjer was maar er is een heel groot stuk van de vleugel afgevallen en dat bedekt nu het meer.

Hier was vroeger een blauw meer, dit stuk is van de vleugel gevallen

We reden nu naar de andere kant van Jasper, Maligne canyon, hier heeft het water een diepe spleet uitgesneden in de rotsen waar water in de vorm van watervallen naar beneden gutst. Je kan er een groene, blauwe, rode en bruine trail lopen, oplopend in lengte, wij gingen voor de langste, de bruine. We gingen voornamelijk naar beneden en af en toe een stukje omhoog,  het was een heel mooie wandeling alleen het pad terug naar boven kwam maar niet, we waren bij de 5e brug hier zou een afslag moeten zijn, 2 vrouwen hadden een foto van de trail gemaakt en zeiden dat we links afmoesten. We liepen nog een heel stuk door het bos maar bleven maar naar beneden gaan, we hadden bijna geen drinken meer en liepen al zeker 2 uur, als we nu nog helemaal naar boven moesten zouden we er zeker 3 uur over doen, ik zag dat niet zitten met zo weinig drinken en in de namiddag door beren gebied. We kwamen nog bij een 6e brug, er was daar een parkeerplaats, ik zag 2 mensen en vroeg of ze ons naar de parkeerplaats van Maligne canyon wilden brengen(vond Michel maar niets)gelukkig wilden ze ons helpen, de vrouw had familie in Nederland, ze was hier met haar zoon, ze brachten ons netjes terug naar de auto, gelukkig maar, het was inmiddels al half 5.

We wilden nog naar Maligne lake, onderweg zagen we beer #7 een donkerbruine Black beer, het valt ons steeds op hoe groot ze hier zijn, hij liep langs de weg.

We kwamen langs Medicine lake, dit meer is een soort badkuip, het stroomt in het voorjaar vol door al het smeltwater van de bergen en de gletsjers. Langs de rand van dit meer en in de bodem zitten  gaten waardoor het water via allerlei kanalen in de bergen en de rotsen rondom dit meer wegstroomt de canyon in, zo stroomt het meer dus gedurende de lente en zomer langzaam leeg. Dan is er immers geen smeltwater meer en wordt het meer niet meer aangevuld. Tegen de herfst is het bijna helemaal verdwenen en zie je hier en daar alleen nog een plas water.

Een stuk verder zagen we auto’s stil staan, er zat een beer in de boom, een paar meter hoger zat haar jong, zo schattig, moeder beer viel soms even in slaap in de boom(beer #8en9).

Baby beer

 

Bij het Maligne lake zijn we nog naar een uitzichtpunt langs de Mary Schafer trail gelopen. Er waren hier wel veel muggen! Het raakte een beetje bewolkt hoewel het nog steeds 30 graden was.

Hierna weer terug naar Jasper, we zijn langs de souvenirs winkeltjes gelopen, hebben wat gegeten bij de Pizza hut en daarna nog even koffie gedronken bij Tim Hortons. Het klaarde weer helemaal op. Toen we terug naar de camping reden zagen we rookpluimen boven de camping van alle vuurtjes die de camping gasten stoken, lekker gedouched. Daarna nog even naar de wc waar ik een gesprekje had met een Duitse vrouw, toen ik uit het toiletgebouw kwam was het donker, ik liep de verkeerde kant op en kon de tent niet meer vinden, ik roepen, Michel, Michel! niets, daar liep ik in het donkere bos. Ik zag het licht van de wc weer en ben daarheen gelopen, gelukkig zag ik daar iemand van een paar plekken verder en vond ik de tent weer, Michel lachen, hij zegt dat ik de weg nog kwijt raak in de bezemkast 😉

Bear crossing

Ondanks het warme weer koelde het vannacht flink af, voor het eerst hadden we het koud, ondanks mijn zwarte thermo maillot en thermo shirt Michel noemt me al Cat woman!

Er schijnt vannacht een hond de hele nacht hebben geblaft, een Amerikaan klaagde erover bij het scheren tegen Michel, they should have left the dog at home, Michel zei They should have killed him, dat vond die Amerikaan wel grappig. Bij mij kwam er een man binnen, Ohh I’m sorry, later komt er nog iemand binnen dus ik zeg dit is voor dames, persoon zegt; I am a girl, oeps, sorry 😉

We zijn eerst nog even langs Lake Louise gereden, nu was het niet zo druk, even een foto gemaakt, getankt in het dorp en de ramen schoon gemaakt voor de mooie weg die we gaan rijden.

Om 9 uur reden we de Icefield parkway op. Ik had hier al veel over gelezen op het Amerika forum  en niets hierover is gelogen, wat een prachtige weg, het ene mooie uitzicht na het andere!

Onze eerste stop was Crowfoot glacier, wat een prachtige reflectie hier.

Ik weet niet eens de volgorde meer hoe we alles hebben gedaan maar probeer het zoveel mogelijk via de foto’s te doen. Een tip van het forum om deze weg van zuid naar noord te rijden kwam goed uit, we hadden een strakblauwe lucht en hadden de zon achter ons, anders hadden we continu in de zon gekeken, wel zijn de meeste uitzichtpunten aan de andere kant van de weg maar dat was geen probleem. Het was rond de 26 graden, heerlijk!. De bovenstaande foto’s kunnen ook Bow lake zijn. daarna stopten we bij Bow summit, via een kleine trail loop je naar boven waar je een prachtig uitzicht hebt op Peyto lake, het blauwste meer van deze weg, sprakeloos.

Daarna Mistaya lake en Waterfowls lake,  bijna alle parkeerplaatsen waren afgesloten, we liepen een stuk door het bos naar de rivier, van daaruit moest je nog 700 meter naar links lopen, we waren hier helemaal alleen in berengebied, ik klapte steeds in mijn handen om de beren te waarschuwen dat we er aan kwamen, bij de rivier durfde ik niet meer verder, straks zijn we het ontbijt van een Grizzly, Michel vond mij maar een held op sokken maar we zijn toch maar terug gelopen, een paar 100 meter verder lag dit meer aan de weg en konden we zo uitstappen. De volgende stop was Mistaya canyon, je loopt een stuk naar beneden waar een  waterval door een canyon ging, erg mooi.Terug moesten we omhoog, dat viel wel tegen met dit weer.

De volgende stop was pantherfalls, een korte wandeling, je kan onder en boven de waterval komen met een beetje klimwerk, ook heb je hier een mooi uitzicht op Bridal falls.

Panther falls

Bridal falls

Onderweg hier naar toe stak er nog een beer over, wat zijn ze hier groot, groter dan degene die we in Amerika hebben gezien. Onze 4e beer wilde ik toch echt op de foto, ik zag al mensen uit de auto dus ik ook stoer met mijn fototoestel achter de beer aan, met een mooi resultaat en ik heb het overleefd 😉 Later zien we een mountain goat en weer wat later een mountain sheep. De foto’s van de watervallen plaats ik er thuis wel bij.

Onderweg genoten we van het een na het andere mooie uitzicht. We stopten weer bij het Columbia Icefield, een van de grotere gletsjers, 60% hiervan is in de laatste 100 jaar verdwenen door de opwarming, langs de weg zie je bordjes met jaargetijden waar de gletsjer dat jaar nog was.Je kon hier een stukje omhoog lopen naar de voet van de gletsjer, vroeger was de gletsjer hier dus zelf, je kan ook met een Icetruck de gletsjer op, wij hebben dit niet gedaan ivm de tijd. Je kan niet op de gletsjer komen, het is gevaarlijk door spleten waar al verschillende mensen in zijn gevallen, niemand heeft het overleefd, voor de hulpdiensten er zijn zijn ze al zo onderkoeld dat ze het niet meer redden.Op het moment stroomt er ook veel water waardoor je er niet op kunt komen. Terug was eigenlijk lastiger lopen dan heen, het gaat best stijl naar beneden met gladde steentjes.

Pad naar Colombia Icefield, dit was voorheen ook gletsjer, nu gesmolten

 

Aan de voet van de gletser

 

En weer naar beneden

Vlakbij was de Triangle waterval langs de weg.

Hierna hadden we nog 2 stops, als eerste de Sunwapta falls, deze vonden we wel mooi maar niet spectaculair, je kon nog 1,2 km naar beneden lopen naar de voet van de waterval misschien dat dit wel de overtreffende stap is maar dat weten we dus niet, we hadden hier niet zo veel zin meer in na deze lange dag, het was inmiddels ook al 30 graden. Als laatste de Athabasca falls, deze vonden we wel weer prachtig, we zijn daar ook nog de canyon ingelopen naar een pothole.

Sunwapta falls

En Athabasca falls hieronder.

Hier vandaan name we de 93a, deze loopt parallel aan de Icefeld parkway maar is een stuk rustiger en je hebt er meer kans op wildlife, we sloegen de weg in en na nog geen 100 meter stond er een beer langs de weg. Hij stond aan Michel zijn kant dus hij mocht de foto’s nemen.  Ik zei dat hij beter de auto in zijn P kan zetten dan staat hij stil en kan je een scherpe foto maken, dat wilde hij niet, stel dat de beer op hem afkomt kan hij in de drive gelijk weg rijden en dan vindt hij mij een held op sokken 😉

We zijn naar Whistler’s campground in Jasper gereden en kregen een mooi plekje 11 F, het is een mooie grote campground, midden in het bos, we zitten vlak bij de toiletten maar hebben er geen last van, je ziet ze haast niet, we hebben een grote plek, ook zijn er hier douches.

We hebben lekker gegeten bij Earl’s,  lekker buiten met uitzicht op het gezellige dorpje en de bergen. Nog even koffie gehaald bij Tim Hortons. Volgens Michel is hij een ijshockey legende die jong is overleden, hij hield veel van koffie en ter nagedachtenis aan hem is zijn moeder een koffie keten begonnen die zijn naam draagt.

The Lakes

Zaterdag 4 juni

Vannacht hoorden we toch wel regelmatig de trein, ondanks dat toch wel lekker geslapen. Michel heeft nog even getankt en heeft mij in Banff afgezet, kon ik nog even op de wifi met de kids, Fabian is kampioen geworden met zijn tennisteam, Yeahhh! Natasja had vandaag een examen. Hierna zijn we de Bow valley road gaan rijden naar Lake Louise, hier zagen  we gistermiddag een beer, s’morgens zou je meer kans hebben op wildlife, helaas geen beer gezien, wel een mooi hertje op de weg. Volgens mij moet je ook gewoon geluk hebben, gister zagen we om 2 uur s’middags een beer, nu in de ochtend niets.

We waren weer op tijd in Lake Louise, het is maar een kort ritje, we zijn gestopt bij het visitors center voor info, hier hoorden we dat Lake Louise campground open was, in Banff zeiden ze dat deze nog gesloten was, We zijn naar de campground gereden en kregen een mooi plekje J17, op deze campground staan de campers en tenten apart, gescheiden door een best grote rivier. De campers staan voor de rivier de tenten achter, dus wat verder van de weg en de trein, je betaald hier apart voor een firepit maar je kan dan zoveel hout pakken als je wilt, er liggen grote stapels gekloofd hout op de camping, ook zijn hier douches.

Toen het tentje stond zijn we naar Emerald lake gereden, eerst kom je dan langs de Natural bridge, wat is het hier mooi! Daarna hebben we een rondje om Emerald lake gelopen, 5,4 km. Echt een leuke wandeling met mooie uitzichten over het meer, alleen op het laatst liep het pad een beetje vreemd, we namen de afslag naar de parkeerplaats maar hadden beter de loop kunnen blijven volgen, nu moesten we stijl omhoog en daarna weer stijl naar beneden. 2 weken terug ben ik met tennis door mijn enkel gegaan, tijdens tennis had ik geen last maar de volgende ochtend wel een dikke enkel, nu voel ik het ook nog en is hij nog dik, vooral s’morgens stijf, in de loop van de dag gaat het beter maar ik moet wel uitkijken waar ik loop met dalen en stijgen en zeker met al die wortels van bomen moet je extra voorzichtig zijn.

Hierna gingen we naar Moraine lake, een heel mooi meer met een diepgroen/blauwe kleur. Toen we aankwamen rijden stonden mensen het verkeer te regelen, wij mochten gelukkig doorrijden naar de parkeerplaats maar anderen moesten hun auto wel 3km van tevoren in de berm parkeren, hoe zal het hier wel niet zijn in het hoogseizoen. Wij hebben een pad langs het meer gelopen, hoe verder je komt hoe rustiger, in het begin is het heel druk. Het is dan ook prachtig weer en weekend dus ook veel mensen die een weekendje weg zijn. Het is wel erg mooi.

Hierna reden we naar het vlakbij gelegen Lake Louise, hier stond een file naar het meer, we hadden het snel gezien en hebben rechtsomkeer gemaakt, echt geen zin om in de file te staan, we gaan hier morgenvroeg wel terug om het meer te bekijken. We hebben nog even bij de winkels gekeken in het centrum, 5 winkels 😉  daarna naar de camping waar we weer een heerlijk maaltje hadden.

Na het eten zijn we nog een rondje gaan lopen vanaf de camping langs de rivier, we kwamen een jong Duits stel tegen die hier vanochtend een beer hadden gezien, normaal kan je een rondje lopen, je gaat over een brug over de rivier en aan de andere kant weer terug, dit was echter afgesloten, waarschijnlijk vanwege beer activiteit. Daarna gedouched en nog even een vuurtje gemaakt bij de firepit. We vinden dit een heel mooie omgeving, alleen jammer dat het op sommige plekken zo druk is, misschien is dat doordeweeks minder. Ook een heel mooie camping, zeker voor tentkampeerders.

Morgen gaan we via de Icefield park way naar Jasper waar we 2 nachten blijven, de Icefield parkway moet een heel mooie weg zijn.

Foto’s volgen

Wolven

Vrijdag 3 juni

we stonden bijna alleen op deze campground, s’nachts hoorden we allemaal gehuil van wolven of coyotes, ook hoorde ik hoeven van een hert of moose? We waren vroeg op en na een bakje oatmeal zaten we om 7 uur alweer in de auto op weg naar Banff. Onderweg weer langs grote ranches, daarna weer richting de Canadian rockies. Onderweg zagen we op paaltjes langs de ranches allemaal petjes, een paar km lang. Om 10 uur stond ons tentje op de tunnel mountain village 1 camping een grote camping, wij stonden op J40, mensen die hier willen gaan staan adviseer ik een plekje op B t/m E , je zit wel in het bos maar op de achtergrond hoor je duidelijk de snelweg en trein ik denk dat dat bij de plekken in het begin minder is, die zijn verder van de weg en treinrails, de transcanadian railway loopt hier dwars door de parken. We werden trouwens gewaarschuwd voor wolven, er is een wolf warning voor dit hele gebied, waren het vannacht toch wolven geweest die we hoorden. Later deze vakantie kwamen we mensen tegen die op Tunnel  mountain 2 stonden, zij zagen 2 wolven achter de camper.

We hadden nu nog de hele dag voor ons, eerst zijn we naar lake Minnewanka gegaan op advies van het meisje van het visitors center. Het ligt zo’n 7 km van de camping, er zouden hier mountain sheeps te zien zijn, wij hebben ze niet gezien, het is wel een mooi plekje.

Lake Minnewanka

We zijn een rondje gaan lopen rond Johnson lake, leuke wandeling, we zagen daar mooie vogels. Ik weet niet welke soort?

 

Daarna zijn we via de Bow valley park way naar Johnston canyon gereden, onderweg zagen we beer #3, helaas stond er een camper voor, toen hij de weg overstak ging een andere naast de camper staan, konden we weer geen foto maken, ik durfde ook niet uit de auto te gaan met een beer zo dichtbij. Balen 3 beren gezien en geen een op de foto 😦

De Johnston canyon is een uitgesleten canyon langs een waterstroom, het is een heen en terug wandeling dus je kan zover je wilt, na ongeveer 1 km kom je bij de eerste waterval, heel mooi om te zien, je kan onder een rots door dan sta je bijna onder de waterval, lastig met je camera met die mist van water. De tweede waterval is na ongeveer 3 km hij valt van hoog naar beneden, je kan nog 300 meter naar boven lopen dan kan je hem van bovenaf aanschouwen. Hierna kan je nog een 4 tal km verder naar paintpots, dit hebben wij niet gedaan. Terug loopt weer een stuk sneller, dalend terug naar de parkeerplaats.

 

We zijn weer terug gereden naar Banff, even in het stadje rondgelopen, heel toeristisch maar wel leuk om even te zien, in Banff zit ook een Safeway waar we boodschappen hebben gedaan. We zijn gaan eten bij The Keg in Banff, het eten is wel iets duurder dan in Amerika en de hoeveelheden wat minder, hoewel de Canadese dollar maar 70 cent is en de Amerikaanse 90, dus omgerekend zal het niet veel uitmaken.  Michel vond zijn eten een beetje droog, ik vond het wel lekker, met name de heerlijke Pinacolada! 😀

Hierna weer terug naar de camping, heerlijk gedouched en het tentje weer in. De foto’s volgen.